• odpowiada najniższemu poziomowi w Grupie, na którym wartość firmy jest
monitorowana na wewnętrzne potrzeby zarządcze oraz
• jest nie większy niż jeden segment operacyjny określony zgodnie z MSSF 8 Segmenty
operacyjne.
Odpis z tytułu utraty wartości ustalany jest poprzez oszacowanie odzyskiwalnej wartości ośrodka
wypracowującego środki pieniężne, do którego została alokowana dana wartość firmy.
W przypadku, gdy odzyskiwalna wartość ośrodka wypracowującego środki pieniężne jest niższa
niż wartość bilansowa, ujęty zostaje odpis z tytułu utraty wartości. W przypadku, gdy wartość firmy
stanowi część ośrodka wypracowującego środki pieniężne i dokonana zostanie sprzedaż części
działalności w ramach tego ośrodka, przy ustalaniu zysków lub strat ze sprzedaży takiej
działalności wartość firmy związana ze sprzedaną działalnością zostaje włączona do jej wartości
bilansowej. W takich okolicznościach sprzedana wartość firmy jest ustalana na podstawie
względnej wartości sprzedanej działalności i wartości zachowanej części ośrodka
wypracowującego środki pieniężne.
10.7. LEASING
Spółka jako leasingobiorca
Umowy leasingu finansowego, które przenoszą na Spółkę zasadniczo całe ryzyko i korzyści
wynikające z posiadania przedmiotu leasingu, są ujmowane w bilansie na dzień rozpoczęcia
leasingu według niższej z następujących dwóch wartości: wartości godziwej środka trwałego
stanowiącego przedmiot leasingu lub wartości bieżącej minimalnych opłat leasingowych.
Opłaty leasingowe są rozdzielane pomiędzy koszty finansowe i zmniejszenie salda zobowiązania
z tytułu leasingu, w sposób umożliwiający uzyskanie stałej stopy odsetek od pozostałego do
spłaty zobowiązania (efektywna stopa procentowa). Koszty finansowe są ujmowane
bezpośrednio w ciężar rachunku zysków i strat, chyba, że spełnione są wymogi kapitalizacji.
Środki trwałe użytkowane na mocy umów leasingu finansowego są amortyzowane przez krótszy
z dwóch okresów: szacowany okres użytkowania środka trwałego lub okres leasingu.
Umowy leasingowe, zgodnie, z którymi leasingodawca zachowuje zasadniczo całe ryzyko
i wszystkie pożytki wynikające z posiadania przedmiotu leasingu, zaliczane są do umów leasingu
operacyjnego. Opłaty leasingowe z tytułu leasingu operacyjnego oraz późniejsze raty
leasingowe ujmowane są jako koszty w rachunku zysków i strat metodą liniową przez okres trwania
leasingu. Spółka rozpoznaje jako leasing finansowy wszystkie umowy zawierające leasing zgodnie
z MSSF 16, w tym również prawa wieczystego użytkowania gruntów.
Spółka jako leasingodawca
Umowy leasingowe, zgodnie z którymi Spółka zachowuje zasadniczo całe ryzyko i wszystkie
pożytki wynikające z posiadania przedmiotu leasingu, zaliczane są do umów leasingu
operacyjnego. Początkowe koszty bezpośrednie poniesione w toku negocjowania umów
leasingu operacyjnego dodaje się do wartości bilansowej środka stanowiącego przedmiot
leasingu i ujmuje przez okres trwania leasingu na tej samej podstawie, co przychody z tytułu
wynajmu. Warunkowe opłaty leasingowe są ujmowane jako przychód w okresie, w którym staną
się należne. Opłaty leasingowe są rozdzielane pomiędzy przychody finansowe i zmniejszenie
salda należności z tytułu leasingu, w sposób umożliwiający uzyskanie stałej stopy odsetek od
pozostałej do spłaty należności (efektywna stopa procentowa). Przychody finansowe są
ujmowane bezpośrednio w wynik okresu, którego dotyczą.
10.8. UTRATA WARTOŚCI NIEFINANSOWYCH AKTYWÓW TRWAŁYCH
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy istnieją jakiekolwiek przesłanki wskazujące na to, że
mogła nastąpić utrata wartości któregoś ze składników niefinansowych aktywów trwałych.
W razie stwierdzenia, że przesłanki takie zachodzą, lub w razie konieczności przeprowadzenia
corocznego testu sprawdzającego, czy nastąpiła utrata wartości, Spółka dokonuje oszacowania
wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki
pieniężne, do którego dany składnik aktywów należy.
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne
odpowiada wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży tego składnika aktywów lub
odpowiednio ośrodka wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie
od tego, która z nich jest wyższa. Wartość tę ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że
dany składnik aktywów nie generuje samodzielnie wpływów pieniężnych, które w większości są
niezależne od tych, które są generowane przez inne aktywa lub grupy aktywów. Jeśli wartość
bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość odzyskiwalna, ma miejsce utrata